منطقه آزاد چابهار
چابهار یکی از مناطق آزاد هفت‌گانه و تنها بندر اقیانوسی ایران در استان سیستان و بلوچستان با آب‌وهوای همیشه بهاری است و تنها گذرگاه ارتباطی بین کشورهای آسیای میانه محصور در خشکی (ازبکستان، تاجیکستان، ترکمنستان، قرقیزستان و قزاقستان) با آب‌های آزاد است. این منطقه آزاد که در شرق خلیج چابهار واقع‌شده است، به فرودگاه بین‌المللی کنارک و جاده‌های مواصلاتی دسترسی دارد.
راستای اهداف اقتصادی این کشور، در اوایل دهه۱۳۷۰ در کنار چابهار و در پیرامون دریای عمان و اقیانوس هند بنیان گذاشته شده است.
سرمایه گذاری‌های زیادی در این منطقه در حال انجام است که در آن میان می‌توان به ساخت راه‌آهن، احداث فرودگاه بین المللی و ساخت اسکله نام برد.
مساحت منطقه آزاد چابهار، چهارده هکتار است که ده هکتار از آن به پروژه‌های صنعتی اختصاص یافته و بقیه منطقه نیز برای صنایع گردشگری و بازرگانی در نظر گرفته شده است. منطقه آزاد چابهار برای ترانزیت کالا، تجارت منطقه‌ای، بارگیری و تخلیه محموله‌های سنگین دریایی، و انتقال فراورده‌های نفتی و گازی به کشورهای مجاور از قبیل عمان، هند و پاکستان طراحی شده است.
موقعیت دریائی-بندرگاهی منطقه چابهار علاوه بر نقش بسیار مهم در امر تجارت و واردات و صادرات ایران می‌تواند نقش ویژه‌ای در ترانزیت کالا برای افغانستان و آسیای میانه فراهم آورد. عبور جاده ترانزیتی ترکیه- پاکستان ملقب به جاده سنتو نیز مکمل ویژگی بندرگاه‌های منطقه آزاد چابهار است. منطقه آزاد چابهار به علت استقرار در مدخل دریای عمان و دسترسی به اقیانوس هند، یک موقعیت سرآغازی نسبت به نقاط داخلی کشور دارد.
شرایط آب و هوایی منطقه آزاد چابهار
بطور کلی بندر چابهار در منطقه‌ای واقع‌شده است که دارای تابستانه‌ای گرم و مرطوب و زمستان‌های معتدل میباشد و ازنظر اقلیمی به علت بارندگی ناچیز جزء مناطق خشک محسوب میشود همچنین عدم وجود روزهای یخبندان و کمی بارندگی از ویژگیهای مهم آب و هوایی این منطقه محسوب میشود. چابهار بعلت وضعیت جغرافیایی خاص، دارای ساعات آفتابی بسیار زیادی در طول سال میباشد که از این لحاظ بر روی کره زمین کم نظیر میباشد.
شهرستان چابهار دارای اقلیم بیابانی گرم و خشک میباشد. میانگین بارش سالانه در این شهرستان 2/114 میلی‌متر و متوسط دمای آن در سال 82 از 8/40 + الی 8/9+ درجه سانتی گراد در تغییر است.
کشورهای همسایه
منطقه آزاد چابهار
از شمال با کشورهای افغانستان و کشورهای آسیای میانه (ازبکستان، تاجیکستان،
ترکمنستان، قرقیزستان و قزاقستان)، از شرق با پاکستان و از جنوب با اقیانوس هند
همسایه است.
غذاهای محلی شهرستان چابهار:
غذاهای محلی شهرستان چابهار شامل قلیه ماهی، ماهی کباب، حواری، بریانی، تباهگ، انباگ، بتو ماش، شودوده، ماشینگ، ماهیک، کورک، گلو هک، ناروش، کیش و دلگ میباشد.
در گویش محلى شهرستان چابهار به نان نگن گفته میشود نان‌های محلی منطقه شامل نان تنوری، نان تینی، نان مخصوص عشایر و نان ذرت است. تینى به نان‌هایی گفته میشود که بر روى صفحه فى (تابه آهنى) پخته می‌شوند که تین موشى، تینى روغنى، دک، سى سرک، ست پورى، رتى از انواع نان‌های تینی بشمار می‌روند.
انواع نان "گجرى سنت" یا نان تنورى شامل حمیرى، جویه نان و تاپگىمی باشد. نان‌های مخصوص عشایر نیز بنام پناریک و پورانى معروف است. همچنین شلو، رحتو، شلو، تیموش و بکد نیز انواع نان‌هایی است که با آرد ذرت تهیه میشود.
کوه‌های منیاتورى، تپه‌های مریخى
غارهاى بان مسیتى
کوه‌های منیاتورى، تپه‌های مریخى
اکو سیستم جنگل‌های دریایى
انجیر معابد (لورلول)
سواحل دریای عمان
گل فشان ها
رودخانه باهو کلات
تمساح پوز کوتاه
درباره این سایت